36/45
Dokuz asil aile Westeros topraklarının kontrolü için savaşırken, binlerce yıldır uykuda olan kadim bir düşman geri döner. George R.R. Martin’in karısı bir keresinde Arya veya Sansa’yı öldürürse onu terk edeceğini söylemişti. Tywin Lannister: «Ben kralım» diyen herhangi bir adam gerçek bir kral değildir. Açılış jeneriğinde, her oyuncunun ismine karakterinin evinin amblemi eşlik eder. Hollywood’un En İyi On’unda yer aldı: Eleştirmenlerin Seçimi Adayları: Drama (2011). Ana Başlık (adı geçmiyor) Ramin Djawadi tarafından yazıldı ve seslendirildi. Arkadaşlarımdan, ailemden ve IMDb eleştirmenlerinden hakkında sadece harika şeyler duyduğum ilk bölümden itibaren (çok meşgul olduğum için yavaş yavaş) «Game of Thrones»u yavaş yavaş izliyordum. Ayrıca, bu kadar yetenekli bir oyuncu kadrosu ve harika bir kitap serisi varken, nasıl ters gidebilirdi ki? İyi haber şu ki «Game of Thrones» fena gitmedi. Aslında tam tersi. Sadece kaynak materyaline adaletli davranan ve ona saygılı davranan nadir bir TV dizisi olmakla kalmıyor, kendi başına son yılların en iyi, en bağımlılık yaratan ve ilgi çekici dizilerinden biri. O kadar parlak bir TV dizisi ki, her şey günümüzde yapılmış birçok filmi gölgede bırakacak bir kalitede yapıldığından, TV için yapılıp yapılmadığını gerçekten kontrol etmeniz gerekiyor. Aldığı tüm övgüleri hak eden beğenilen bir dizinin en çarpıcı örneklerinden biri. Görsel olarak, «Game of Thrones» inanılmaz görünüyor. Manzaralar muhteşem, setler son derece atmosferik ve bakması güzel, ayrıntılara titizlikle dikkat edilmiş ve kostümler karakterlere mükemmel uyuyor. Sonra, herhangi bir TV dizisindeki en iyilerden bazıları olan ve aşırı kullanılmamış veya kötüye kullanılmamış özel efektler var, ölçek, ayrıntı ve bunların gerçekte karakter ve ruha sahip olma şekli çoğu büyük gişe rekorları kıran filmden daha iyi. Ayrıca sinematografi ve düzenleme de sinematik kalitede. «Game of Thrones» hakkında çok katmanlı tematik, orkestral ve atmosferik film müziği ve unutulmaz ana tema hakkında konuşmadan konuşamazsınız. Tekrar ediyorum, büyük bütçeli bir fantezi/aksiyon/drama filmine layık. Yazının kalitesinden etkilenmemek zor, mükemmel, yazının ne kadar iyi olduğunu tanımlamak için yeterince güçlü bir sıfat değil. Her zaman doğal bir akışa sahip, katmanlı ve düşündürücü ve gerilimli, dokunaklı acı ve esprili mizah gibi çok çeşitli duyguları gösteriyor. Hikayeler çok güzel bir şekilde ilerliyor, çok fazla nüans ve tutarlılığa dikkat edilerek yapılandırılmış, yüksek bir duygusal seviyeye sahip ve karmaşık ve hassas temaları zeka ve incelikle ele alıyor. Ne zaman bir sahne veya daha aksiyon odaklı bir sahne olsa, her zaman bir nedeni vardır, asla bunun yüzünden değildir. Sadece sahne parçaları çok fazla destansı ölçek, mükemmel sahneleme, heyecan ve dramatik gerilimle yapılmakla kalmıyor, aynı zamanda tüm ölçeğin ve gösterişli ayrıntılara gösterilen dikkatin altında çok fazla kalp ve çok katmanlı bir his var. Çok uzun değiller ve hiçbir unsur yersiz değil. Karakterler de çekiciliğin büyük bir parçası. «Game of Thrones», bir fantezi dünyasında olmalarına rağmen, gerçek hayata olabildiğince yakın ve iyi geliştirilmiş karakterlere sahip. Bu karakterler kahramanların ve kötü adamların arketipleri değil (Joffrey buna yaklaşan tek kişi, fark şu ki o son derece ilginç, çok fazla gelişmeye sahip, bu da tehdit seviyesi ölçeğinde yüzde yüzün çok üzerinde), bundan çok daha fazlası ve güçlü ve zayıf yönleri var. Kararlar mantıklı ve bir karar doğru olmadığında bir karakteri daha az sevmiyorsunuz çünkü hatalar fark ediliyor ve onlardan ders çıkarılıyor.